EGE ve ARAS'ın DOĞUMGÜNÜ PASTASI

Ne çabuk geçti bir sene. Daha dün sanki sevgili arkadaşlarım Emel ve Oya doğum yapmışlardı hemde bir gün arayla. 15 Aralık'ta Oya'nın prensi Ömer Aras ertesi gün 16 Aralık'ta Emel'in ikinci prensi Poyraz Ege dünyaya geldi.

Bu sene ilk yaşlarını beraber kutlamaya karar verdiler. Bana da bu özel günde büyük bir sorumluluk yüklediler. Bu yılın kankilerinin pastalarını yapmam için ricada bulundular. Hemde yaklaşık 70 kişilik pasta olması gerekiyordu. 'Ne ben mi, nasıl olur, bana o kadar mı güveniyorsunuz' diye heyecanlanırken bir yandan da benim için güzel bir deneyim olacak diye de seviniyordum.

Bana bunu söylediklerinde iki hafta vardı önümde ama öyle heyecanlandım ki, biraz da korktum açıkçası iyi bir şey çıkarabilecek miyim diye. Her ne kadar, sağlolsunlar, görünüş olarak çok fazla bir şey beklemediklerini, güzel bol bol pasta yemek istediklerini söyleyerek heyecanımı bastırmaya çalışsalarda, ok yaydan çıktı bir kere. Sonuçta hem kendim arkadaşlarıma, hem arkadaşlarımın misafirlerine mahçup olması durumu var işin ucunda. İnsan kendisi için yaparken bir şey olmuyorda böyle özel bir günde başkaları için yapınca eli ayağına karışıyor işte. Ben hep böyleyim zaten. Normal zamanda durduk yerde iki üç çeşit yemek yaparken misafir geleceği zaman günler öncesinden uyku tutmuyor. Hep en güzel şekilde ağarlamak isteği varya işte o duygu rahat bırakmıyor. Her şeyin dörtdörtlük olmasına imkan yok tabii ama gelde anlat....:)

Kafamda bir sürü tema belirledim. Hem de ne temalar sanki kırk yıllık pastacıyımda. Yok o mu olsun, yok olmaz bu, iki ayrı temada mı yoksa birbirini bütünleyen pastalar mı yapsam, o kadar kişiye ne ölçüde pasta yeter, daha da kendimi zorlayıp iki adet iki katlı pasta mı yapsam, derken gün geldi çattı. 25cm lik kare kalıpta iki adet pasta yapmaya karar verdim. Ekstradan da 10-12 kişilik bir ufak pasta daha yaptım. Takviye olsun yetmez falan bir de rezil olmayalım diye. Bir yandan dua ederek bir yandan esip savurarak (acayip sinirli oluyorum telaşlandığım zaman zavallı kızım ve eşim :), pastayı bitirdim.

İki değişik pasta yapmaktansa ayrı gayrı olmasın birbirini tamamlayan pasta olsun istedim. Ama zamanımı çok iyi ayarlayamadığım için istediğim gibi tamamlayamadım pastayı. Üzerini daha süsleyecektim mesela yolun sonunda ev yapacaktım. Bu haliyle arabaların nereye gittikleri pek belli değil :).

Pastayı ayrı ayrı paketleyip partinin olduğu yerde ufak bir çalışma daha yaparak bir köprüyle ve altında akan su efektiyle işi bitirdik. Arkadaşlar görünce bu kadar beklemediklerini söyleyince ve gece boyunca iltifatlar alınca tüm yorgunluğumu, gün içinde yaşadığım aksilikleri unuttum. Neli pasta mı oldu? ... tabii ki çikolatalı. Kakaolu kek, kakaolu pastacı kreması, parça çikolata ve frambuaz....

İYİ Kİ DOĞDUNUZ EGE VE ARAS. Nice senelerde daha nice doğumgünlerinizi daha güzel (!) pastalarla hep beraber kutlamak dileği ile...

Sevgiler,